De fysieke kaart van Oostenrijk toont het landschap en de geografie van Oostenrijk. Deze geografische kaart van Oostenrijk zal u toelaten om de fysieke kenmerken van Oostenrijk in West-Europa te ontdekken. De fysieke kaart van Oostenrijk is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

Oostenrijk is een klein, overwegend bergachtig land in Midden-Europa, ongeveer tussen Duitsland, Italië en Hongarije in. Het heeft een totale oppervlakte van 83.859 km², ongeveer twee keer zo groot als Zwitserland en iets kleiner dan de staat Maine, zoals u kunt zien op de fysieke kaart van Oostenrijk. Het door land ingesloten land deelt nationale grenzen met Zwitserland (164 km) en het kleine vorstendom Liechtenstein (35 km) in het westen, Duitsland (784 km) en Tsjechië (362 km) en Slowakije (91 km) in het noorden, Hongarije in het oosten (346 km), en Slovenië (311 km) en Italië (430 km) in het zuiden (totaal: 2563 km).

Het meest westelijke derde deel van het enigszins peervormige land bestaat uit een smalle corridor tussen Duitsland en Italië die tussen de tweeëndertig en zestig km breed is. De rest van Oostenrijk ligt in het oosten en heeft een maximale noord-zuidbreedte van 280 km, zoals te zien is op de fysieke kaart van Oostenrijk. Het land is bijna 600 km lang en strekt zich uit van het Bodenmeer (Duitse Bodensee) aan de Oostenrijks-Zwitsers-Duitse grens in het westen tot de Neusiedler See aan de Oostenrijks-Hongaarse grens in het oosten. Het contrast tussen deze twee meren - het ene in de Alpen en het andere een typisch steppenmeer aan de meest westelijke rand van de Hongaarse vlakte - illustreert de diversiteit van het Oostenrijkse landschap. Oostenrijk kan worden onderverdeeld in drie ongelijke fysieke gebieden. Het granietmassief van het Boheemse Woud (in het Duits bekend als het Böhmerwald), een laaggebergte met kale en winderige plateaus en een hard klimaat, ligt ten noorden van de Donauvallei en beslaat de resterende 10% van het Oostenrijkse grondgebied. Opmerkelijk is de Manhartsberg, een granieten bergrug die het Waldviertel scheidt van het Weinviertel.

Het grootste deel van Oostenrijk (62%) wordt ingenomen door de relatief jonge bergen van de Alpen, maar in het oosten maken deze plaats voor een deel van de Pannonische vlakte, en ten noorden van de rivier de Donau ligt het Böhmerwald, een ouder, maar lager gelegen granietgebergte zoals het op de fysische kaart van Oostenrijk wordt genoemd. De Donau ontspringt bij Donaueschingen in het zuidwesten van Duitsland en stroomt door Oostenrijk alvorens uit te monden in de Zwarte Zee. Het is de enige grote Europese rivier die naar het oosten stroomt, en het belang ervan als binnenlandse waterweg is toegenomen door de voltooiing in 1992 van het Rijn-Main-Donaukanaal in Beieren, dat de Rijn en de Main met de Donau verbindt en het binnenvaartverkeer van de Noordzee naar de Zwarte Zee mogelijk maakt. Drie grote Alpenketens - de Noordelijke Kalkalpen, de Centrale Alpen en de Zuidelijke Kalkalpen - lopen van west naar oost door Oostenrijk. De Centrale Alpen, die grotendeels uit graniet bestaan, zijn de grootste en hoogste bergketen van Oostenrijk.

De topografische kaart van Oostenrijk toont de fysieke kenmerken van Oostenrijk. Met deze topografische kaart van Oostenrijk ontdek je de landvormen en geografische ligging van Oostenrijk in West-Europa. De topografische kaart van Oostenrijk is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

Oostenrijk is een door land ingesloten land, bekend om zijn ruige terrein vanwege zijn centrale ligging in de Alpen. Het land ligt in Midden-Europa met Italië en Slovenië in het zuiden, Hongarije in het zuidoosten, Slowakije in het oosten, Tsjechië in het noorden, Duitsland in het noordwesten en Zwitserland en Liechtenstein in het westen. In het noordoosten is Oostenrijk meestal vlak of zacht glooiend, zoals u kunt zien op de topografische kaart van Oostenrijk. Hier is het grootste deel van de Oostenrijkse bevolking geconcentreerd, waaronder de dichtstbevolkte hoofdstad Wenen.

Door de aanwezigheid van de Alpen is Oostenrijk zeer bergachtig; slechts 32% van het land ligt onder de 500 meter, en het hoogste punt, de Grossglockner, is 3.798 meter, zoals de topografische kaart van Oostenrijk laat zien. De meerderheid van de bevolking spreekt Duits en dat is ook de officiële taal van het land. Het hoogste punt van de Oostenrijkse Alpen is de Grossglockner, 3.797 meter. De Donau, die over een lengte van 350 km (217 mijl) door het noordoosten van Oostenrijk stroomt en volledig bevaarbaar is, is de belangrijkste waterweg. De Inn, Enns, Drava (Drau) en Mur zijn zijrivieren van deze rivier. In Oostenrijk liggen vele Alpenmeren, het grootste deel van de Neusiedler See (het laagste punt van Oostenrijk, 115 m boven de zeespiegel) en een deel van de Bodensee.

Het grootste deel van westelijk en centraal Oostenrijk is bergachtig, en veel van het vlakkere gebied in het oosten is heuvelachtig, maar een reeks passen en dalen maakt reizen binnen het land mogelijk en heeft van Oostenrijk een belangrijke brug gemaakt tussen verschillende delen van Europa. De belangrijkste topografische gebieden zijn de Alpen, die 62,8% van het landoppervlak van Oostenrijk uitmaken; de uitlopers van de Alpen en de Karpaten (11,3%); het Pannonische laagland in het oosten (11,3%); het graniet- en gneisgebergte van het Boheemse massief (10,1%); en het Weense bekken (4,4%), zoals vermeld op de topografische kaart van Oostenrijk.

De hoogtekaart van Oostenrijk toont de verschillende hoogtes van Oostenrijk. Met deze hoogtekaart van Oostenrijk weet je waar de hoogste en laagste gebieden van Oostenrijk in West-Europa zijn. De hoogtekaart van Oostenrijk is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

De Alpen zijn een dominant kenmerk van Oostenrijk, omdat ze een groot deel van het land van west naar zuid beslaan. Het hoogste punt van de Alpen is de Grossglockner in het westen van Oostenrijk, zoals u kunt zien op de hoogtekaart van Oostenrijk. Maar in het noordoosten is Oostenrijk meestal vlak of zacht glooiend, met de hoogste concentratie van Oostenrijkse bevolking. Het grootste meer is het Bodenmeer en de langste rivier is de Donau.

De Grossglockner (Duits: Großglockner, Sloveens: Veliki Klek) is met 3.798 m boven de zeespiegel de hoogst gelegen berg van Oostenrijk en de hoogste berg in de Alpen ten oosten van de Brennerpas, zoals te zien is op de Oostenrijkse hoogtekaart. Daarmee is het, na de Mont Blanc, de meest prominente berg in de Alpen, gemeten naar relatieve hoogte; zie de lijst van Alpentoppen naar prominentie. De Grossglockner ligt op de grens tussen Karinthië en Oost-Tirol; het is de hoogste top van de Glockner-groep, een groep bergen langs de hoofdkam van de Hohe Tauern. De top zelf ligt op de Glockner-kam, die zich naar het zuiden van de hoofdkam vertakt. Aan de voet van de Grossglockner ligt de Pasterze, de grootste gletsjer van Oostenrijk. De karakteristieke piramidevormige top bestaat eigenlijk uit twee pieken, de Grossglockner en de Kleinglockner (3.770 m; klein betekent "klein" in het Duits), gescheiden door een zadelachtige formatie die bekend staat als de Glocknerscharte.

Oostenrijk staat over de hele wereld bekend als een bergland en met de Alpen die bijna 2/3 van de totale oppervlakte van Oostenrijk beslaan, doet het land zijn bijnaam "Alpenrepubliek" inderdaad eer aan. Daarom zijn veel toeristen verrast als ze voor het eerst in het vlakke, bijna eindeloos brede landschap van de Seewinkel komen, dat tegelijkertijd het laagst gelegen gebied van Oostenrijk vormt. Gemiddeld ligt de Seewinkel slechts 120 meter boven de zeespiegel. Op onze huidige locatie, het laagst gelegen punt in Oostenrijk, is de zeespiegel slechts 114 meter, namelijk Hedwighof (gemeente Apetlon, op 114 m, 47°52′N 16°45′E / 47,867°N 16,75°E zoals vermeld op de Oostenrijkse hoogtekaart.

De rivieren in Oostenrijk kaart toont de belangrijkste rivieren met hun namen van Oostenrijk. Op de rivierenkaart van Oostenrijk vindt u de belangrijkste rivieren die in en door Oostenrijk in West-Europa stromen. De rivierenkaart van Oostenrijk is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

Enkele van de langste rivieren in Europa, zoals de Donau, lopen door Oostenrijk. Alle Oostenrijkse rivieren monden uit in de Zwarte Zee of de Noordzee. De Donau is na de Wolga de langste rivier van Europa. De 1.770 mijl lange Donau ligt in Oost- en Midden-Europa, zoals u kunt zien op de rivierenkaart van Oostenrijk. De Donau stroomt door 10 staten (het hoogste aantal voor een rivier op aarde). Zij ontspringt in de stad Donaueschingen in Duitsland en stroomt door Oekraïne, Moldavië, Bulgarije, Servië, Roemenië, Kroatië, Slowakije, Hongarije en Oostenrijk voordat zij uitmondt in de Zwarte Zee. De Donau ontspringt bij de samenvloeiing van de rivieren Breg en Brigach. Het stroomgebied van de Donau strekt zich uit over negen landen, waaronder Albanië, Macedonië, Polen, Zwitserland, Montenegro, Slovenië, Tsjechië en Bosnië en Herzegovina.

De Rijn is een van de langste rivieren in Midden- en West-Europa die ontspringt in de Graubunden in Zwitserland. De Rijn maakt deel uit van de grenzen tussen Liechtenstein-Zwitserland, Oostenrijk-Zwitserland, Duitsland-Zwitserland en Duitsland-Frankrijk en stroomt vervolgens door het Rijnland en Nederland voordat hij uitmondt in de Noordzee, zoals te zien is op de rivierenkaart van Oostenrijk. De 760 mijl lange rivier was een groot deel van de noordelijke binnengrens van het Romeinse Rijk, en is een belangrijke bevaarbare rivier geweest voor het vervoer van goederen en handel in het binnenland. De Drava is de op twee na langste rivier in Oostenrijk en een van de langste takken van de Donau. De Drava ontspringt in het Pusterdal in Italië en stroomt dan oostwaarts naar Stiermarken, Slovenië door Karinthië en Oost-Tirol in Oostenrijk. De rivier draait naar het zuidoosten en stroomt door Kroatië alvorens samen te smelten met de Mur (een van de belangrijkste zijrivieren). Zij vormt dan een deel van de grens tussen Hongarije en Kroatië voordat zij zich bij de Donau voegt. De Drava is een van de meest geëxploiteerde rivieren ter wereld wat waterkracht betreft.

De Inn is een 322 mijl lange rivier die door Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland stroomt. De bron van de Inn ligt in de Zwitserse Alpen. Vanaf de bron stroomt de Inn door twee grote meren (het Silvaplana-meer en het Sils-meer), zoals vermeld op de rivierenkaart van Oostenrijk. Zij stroomt vervolgens in Oostenrijk waar zij door Landeck, Tirol en Innsbruck loopt en zich vervolgens uitstrekt naar Beieren. In Beieren komt zij samen met haar twee belangrijkste zijrivieren, de Salzach en de Alz. De Inn vormt een deel van de grens tussen Oostenrijk en Beieren voordat hij uitmondt in de Donau. Tot de vertakkingen van de Inn behoren onder andere de Pitzbach, Hartbach, Rott en Kieferbach. De Oostenrijkse rivieren leveren niet alleen water voor irrigatie, maar produceren ook 65,7% van de nationale elektriciteit. Oostenrijk beschikt over een van de meest geëxploiteerde rivieren ter wereld wat waterkracht betreft. Door zijn ligging in de Alpen hebben de rivieren van het land een van de hoogste waterkrachtpotentiëlen van Europa. Momenteel zijn er meer dan 5.200 waterkrachtcentrales in Oostenrijk en ongeveer 2.882 centrales voeden het elektriciteitsnet van het land.

De kaart van de bergen in Oostenrijk toont de belangrijkste bergen met hun namen in Oostenrijk. De bergen kaart van Oostenrijk zal u toelaten om de belangrijkste bergketens en hoogste bergen van Oostenrijk in West-Europa te vinden. De Oostenrijkse bergen kaart is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

Het land telt 242 toppen boven de 3000 meter, met een hoogteverschil van minstens 150 meter. Er zijn twaalf bergen in Oostenrijk met een hoogte van meer dan 1500 meter en achtenvijftig met een hoogte van meer dan 600 meter, zoals u kunt zien op de Oostenrijkse bergkaart. De Wildspitze is de hoogste berg in de Ötztaler Alpen en na de Großglockner de hoogste berg van Oostenrijk. Het grote aantal gletsjers en de relatief gemakkelijke routes maken hem populair bij ijsklimmers (vooral de noordzijde). De eerste beklimming van de zuidelijke top werd in 1848 uitgevoerd door Leander Klotz en een onbekende boer uit de regio. De nog hogere noordelijke top werd ook voor het eerst beklommen door Leander Klotz. Weißkugel (Italiaans: Palla Bianca) is de op één na hoogste berg van de Ötztaler Alpen en de op twee na hoogste berg van Oostenrijk. Met zijn vele gletsjers ligt hij op de grens tussen Oostenrijk en Italië. De gemakkelijkste manier om hem te beklimmen is via de zuidkant. Hij werd voor het eerst beklommen in 1850 door J.A. Specht, Leander Klotz en Nicodem Klotz. Door zijn centrale ligging heeft hij een van de beste uitzichten van de hele Alpen. Hoewel hij niet gemakkelijk te onderscheiden is tussen de bergen, is zijn top te zien vanuit Venetië.

De Oostenrijkse Noordelijke Kalkalpen, waarvan de noordflank aan Duitsland grenst, zoals op de Oostenrijkse bergkaart te zien is. De belangrijkste berggroepen van het gebergte in Oostenrijk, van west naar oost, zijn Vorarlberg, Lechtaler, Allgäuer, Ammergauer, Wettersteingebirge, Mieminger Gebirge, Karwendel, Reite, Mangfall Gebirge, Chiemgauer, Steinernes Meer, Salzkammergut, Totes Gebirge, Eisenwurzen en de Alpenuitlopers van het Wienerwald. Nadere gegevens over deze bergketens vindt u via de hyperlinks hier. De hoogste Oostenrijkse berg in de reeks is de Parseierspitze (3036 m) in de Lechtaler Alpen. Deze heeft een hoogte van 1243 meter. De Oostenrijkse Zuidelijke Kalkalpen, waarvan de zuidflank grenst aan Italië en Slovenië. De belangrijkste berggroepen in Oostenrijk zijn, van west naar oost, de Karnischer, Gailtaler, Karawanken, Steiner en Bachergebirge. Nadere gegevens over deze bergketens zijn te vinden via de hyperlinks hier. De hoogste Oostenrijkse berg in het gebergte is de Hohe Warte (2780m). Deze heeft een hoogteverschil van 1144 meter.

De westelijke en centrale delen van het land liggen in het Alpengebied en zijn zeer bergachtig, met meer dan tweederde van het land boven een hoogte van 500 meter, en veel boven de 1000 meter zoals op de Oostenrijkse bergkaart is aangegeven. De Oostenrijkse Centrale Alpen, hoofdzakelijk samengesteld uit vulkanisch gesteente, waarin zich de meeste van de hoogste bergen van Oostenrijk bevinden, grenzen aan de Zwitserse en Italiaanse grens aan hun west- en zuidrand. De belangrijkste berggroepen in Oostenrijk, van west naar oost, zijn Sesvenna, Silvretta, Rätikon, Verwall, Samnaun, Öztaler, Stubaier, Tux, Zillertaler, Kitzbühler, Hohe Tauern, Niedere Tauern, Lavantaller, Hochwesel, Fischbacher en Grazer Bergland. Nadere gegevens over deze bergketens vindt u via de hyperlinks hier. De hoogste berg in het bereik is de Großglockner (3.798m) in de Hohe Tauern.

De klimaatkaart van Oostenrijk toont de gemiddelde temperatuur en klimaatzones van Oostenrijk. Met deze klimaatkaart van Oostenrijk kunt u het weer, de gemiddelde neerslag, de gemiddelde zonneschijn en de verschillende klimaten van Oostenrijk in West-Europa leren kennen. De klimaatkaart van Oostenrijk is downloadbaar in PDF, printbaar en gratis.

De Alpen dienen als waterscheiding voor Europa drie belangrijke soorten weersystemen die het Oostenrijkse weer beïnvloeden. Het Atlantische zeeklimaat vanuit het noordwesten wordt gekenmerkt door lagedrukfronten, milde lucht van de Golfstroom en neerslag, zoals je kunt zien op de klimaatkaart van Oostenrijk. Het heeft de grootste invloed op de noordelijke hellingen van de Alpen, het noordelijke Alpenvoorland en de Donauvallei. Het landklimaat wordt gekenmerkt door lagedrukfronten met neerslag in de zomer en hogedruksystemen met koude en droge lucht in de winter. Het treft vooral het oosten van Oostenrijk. De mediterrane hogedruksystemen uit het zuiden worden gekenmerkt door weinig wolken en warme lucht, en zij beïnvloeden het weer van de zuidelijke Alpenhellingen en dat van het zuidoostelijke Alpenvoorland, waardoor zij het meest gematigde deel van Oostenrijk vormen.

Een bijzonderheid van de mediterrane weersystemen is de föhnwind, een warme luchtmassa die zijn oorsprong vindt in de Afrikaanse Sahara en snel naar het noorden beweegt, waardoor de temperaturen periodiek in korte tijd tot 10 °C stijgen, zoals te zien is op de Oostenrijkse klimaatkaart. Veel mensen reageren op deze snelle weersverandering met hoofdpijn, prikkelbaarheid en problemen met de bloedsomloop. In de winter kan de snelle opwarming die gepaard gaat met een föhn het sneeuwdek in de Alpen zodanig ontdooien dat er lawines ontstaan. Gezien het belang van het skiën in de Alpen voor het Oostenrijkse toerisme is december de maand waarin het weer met de grootste spanning wordt gevolgd. In de regel brengen Atlantische zeewatersystemen sneeuw en helpen continentale weersystemen de sneeuw te behouden. Een overheersing van koude, droge continentale systemen of warme mediterrane systemen stelt het begin van het skiseizoen echter onvermijdelijk uit. In de zomer brengen mediterrane hogedruksystemen warm en zonnig weer.

Het klimaat van Oostenrijk kan worden geclassificeerd als Cfb-klimaat; een warm gematigd vochtig klimaat met de warmste maand lager dan 72 graden Fahrenheit (22 graden Celsius) boven het gemiddelde en vier of meer maanden boven de 50 (10 graden Celsius) boven het gemiddelde zoals vermeld op de klimaatkaart van Oostenrijk. Het klimaat van de berggebieden van Oostenrijk kan worden geclassificeerd als Dfb-klimaat; een vochtig sneeuwklimaat met de warmste maand tussen 50 en 72 graden Fahrenheit (10 - 22 graden Celsius), de koudste maand onder 26 graden Fahrenheit (-3 graden Celsius) en op het laatst vier of meer maanden boven 50 graden Fahrenheit (10 graden Celsius). De koudste maand in Oostenrijk is meestal januari. Het wintersneeuwdek duurt van eind december tot maart in de dalen, van november tot mei op ongeveer 1.905 m, en wordt in vele jaren permanent boven ongeveer 2.500 m.